PENGERTIAN DAN RUKUN WAKAF
WAKAF berasal dari perkataan Arab yang
bermaksud “menyerahkan harta untuk
kepentingan agama dan ianya kekal sedemikian
tanpa boleh diubah.”
Harta yang diwaqafkan akan menjadi milik awam
dan hukumnya tidak boleh dijual beli, diwarisi atau
diberi kepada sesiapapun. Wakaf merupakan satu
amal jariah yang terbaik dan sangat dituntut oleh
ajaran Islam. Pahalanya berterusan selama harta
yang diwakafkan masih dimanfaatkan.
WAKAF KHAIRI
Amalan wakaf yang berterusan hingga masa kini
ialah WAKAF KHAIRI (Kebajikan). Ia terbahagi
kepada dua jenis, iaitu;
i. WAKAF AM: Wakaf yang tidak dikhususkan oleh
pewakaf kepada pihak tertentu. Contohnya seorang
mewakafkan tanah untuk kebajikan. Pemegang
amanah tanah wakaf itu boleh membangunkan tanah
tersebut untuk apa jua bentuk kebajikan.
ii. WAKAF KHAS: Wakaf yang manfaatnya dikhususkan
kepada pihak tertentu, contohnya wakaf khas untuk
Masjid dan rumah anak-anak yatim.
Harta yang boleh diwakafkan adalah seperti wang,
tanah, bangunan, kenderaan dan apa sahaja yang
boleh dimanfaatkan.
RUKUN WAKAF
i. WAQIF iaitu orang yang mewakafkan harta;
ii. MAUQUF iaitu harta yang diwakafkan;
iii. MAUQUF ‘ALAIH iaitu pihak yang menerima
manfaat wakaf ; dan
iv. SIGHAH iaitu akad atau dokumen yang berkaitan
dengan pengesahan hak wakaf.
